Nauka w szkole średniej

    Władysław Findysz po ukończeniu pierwszej klasy szkoły wydziałowej męskiej w Krośnie został przyjęty do drugiej klasy tamtejszej Państwowej Szkoły Realnej.  Była to szkoła z siedmioletnim cyklem nauczania, wieńczonym egzaminem dojrzałości. Ukończenie jej  otwierało drogę na każdą wyższą uczelnię. Wspomniany status Państwowej Szkoły Realnej posiadała ona do 1921 r., kiedy na jej bazie utworzono Państwowe Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika. Wtedy również uczniowie młodszych klas, w tym Władysław, stali się automatycznie uczniami Gimnazjum. W ramach tych zmian wprowadzono ośmioletni cykl nauczania.
    Nowa szkoła była znana już Findyszowi, gdyż uczęszczał do niej jako wychowanek Szkoły Wydziałowej. Od dnia 1 września 1920 r., kiedy został uczniem Szkoły Realnej, rozpoczął się dla niego nowy etap w życiu. Wywierano, bowiem w tej szkole, duży nacisk nie tylko na stronę intelektualną, ale również na wychowanie obywatelskie, patriotyczne i religijne. Sądzono, iż to pozwoli wychować człowieka na prawdziwego syna Ojczyzny. W szkole działała również organizacja o charakterze religijnym - Sodalicja Mariańska - do której należał od samego początku Władysław.
    Do 1927 r. w takiej właśnie szkole młody Findysz kształcił swój intelekt i obraz świata oraz odkrywał życiowe powołanie. Po zdaniu egzaminu maturalnego w 1927 r. Władysław rozmyślał nad pracą zawodową. Dojrzewała w nim również myśl o wyborze posługi kapłańskiej. Do "stworzenia" tej myśli przyłożyły się na pewno spotkania z różnymi duszpasterzami oraz wybór jego siostry, która wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi. Zanim podjął decyzję, odbył zamknięte rekolekcje w Chyrowie. Te ćwiczenia duchowe utwierdziły go w powołaniu i wpłynęły na wybór drogi życia kapłańskiego.

Na podstawie: "Pasterz i świadek"